In ‘Bye bye bullshit’ trekt Richard Engelfriet van leer tegen onzin. Net als in eerdere boeken schrijft hij over bedenkelijke claims rondom management en organisaties, maar in dit boek breidt hij het uit naar… nou ja, alles eigenlijk.

Wat als het niet aan het kind ligt, maar aan het systeem? In ‘Als alle breinen leren’ laat Saskia Schepers zien hoe het onderwijs radicaal anders kan én moet om écht inclusief te worden. In haar recensie bespreekt Hendrika Willemse-Vreugdenhil waarom dit confronterende en hoopvolle boek iedereen in het onderwijs aangaat.

Wat betekent het om als leidinggevende niet te kiezen – en toch richting te geven? In ‘De kunst van niet kiezen’ laat Danny Mullenders zien hoe balans, zelfinzicht en psychologische lenigheid essentieel zijn in tijden van complexiteit en drukte. Christel Deckers las het boek en deelt haar bevindingen.

Wat gebeurt er als een gerenommeerd psychiater met een afnemend geheugen besluit nog één keer te luisteren – intens, zonder dossier of behandelplan? In ‘Het uur van het hart’ deelt Irvin D. Yalom de essentie van zijn vak in eenmalige gesprekken vol aandacht. Danny Mullenders las het boek en reflecteert.

Waarom glijdt het positieve vaak van ons af, terwijl het negatieve blijft kleven? In ‘Waarom we niet gelukkiger zijn’ legt Michael Vlerick op toegankelijke wijze uit waarom ons brein zo lastig gelukkig wordt – én wat we daaraan kunnen doen. Danny Mullenders las het boek en deelt zijn inzichten

Alles wat je altijd al wilde weten over bullshit, maar niet durfde of kon vragen omdat je niet precies wist wat het woord betekende. Na het lezen van ‘Bye bye bullshit’ van Richard Engelfriet kun je je daar in ieder geval niet meer achter verschuilen. Voortaan moet je met de billen bloot als je over een bepaald bullshit-onderwerp in gesprek gaat. Tenminste, als je het aandurft.

‘De kunst van niet kiezen’ is het derde boek van Danny Mullenders. Ook dit boek schreef hij met hulp van Tjomme Reeringh. Mullenders onderzoekt de psychologische achtergronden van een aantal persoonskenmerken, met als doel leidinggevenden in hun werk naar een hoger plan te tillen.

Waar leg je de nadruk als iemand met een coachvraag bij je komt? Bij het probleem waar iemand mee te kampen heeft? Of op veerkracht, gericht op de toekomst? Psycholoog Ellen Dreezens schreef een inzichtrijk boek voor coaches die zich willen richten op veerkracht: ‘Hoe we tegen een stootje kunnen’.

Veel gedragspatronen zijn terug te voeren op scenario’s uit onze jeugd, stelt Mil Rosseau in ‘Herbeslissen’. Verandering vraagt dan ook geen breuk met het verleden, maar een bewuste aanvulling erop. In zijn recensie legt Peter de Roode uit hoe Rosseau die gedachte vormgeeft in een praktisch en diepgaand model.

Waarom gehoorzamen we autoriteit, zelfs als dat ingaat tegen ons morele kompas? In ‘De waarde van weerbaarheid’ laat Dr. Sunita Sah zien hoe diep onze neiging tot volgzaamheid zit – en hoe we morele moed kunnen trainen. Henk Jan Kamsteeg las het boek.

Nadat Teus Lebbing vele jaren als schrijver anderen het hemd van het lijf vroeg en hun verhalen optekende, is ze uiteindelijk en na aandringen van anderen voor de spiegel terechtgekomen om zichzelf te interviewen en haar eigen verhaal op te tekenen. Dat vond ze nooit relevant genoeg, en dat is precies wat schaamte doet: jezelf klein en stil maken.

In ‘Zeg me wie ik ben’ gaat Liesbeth Woertman op toegankelijke en diepgaande wijze in op hoe identiteit tot stand komt. Ze laat overtuigend zien dat ons zelfbeeld geen op zichzelf staand gegeven is, maar altijd gevormd wordt in relatie tot anderen.

Iedereen liegt. Maar liegen heb je in diverse soorten, van leugens om bestwil tot bewuste misleiding. Na zijn bestseller ‘Omringd door idioten’ schreef Thomas Erikson een nieuwe variant: ‘Omringd door leugenaars’. Hij analyseert leugens en leugenaars en geeft aan hoe je hier mee om kan gaan.